Vöfflukaffi
Vöfflukaffi var haldið fyrir foreldra og börn í Ægisborg í lok mars. Það var virkilega ánægjulegt að geta loks boðið foreldrum að koma inn í leikskólann án allra takmarkana. Myndir, ljósmyndir og verk eftir börnin voru til sýnis og börnin notuðu tækifærið og flettu í gegnum ferilmöppurnar sínar með foreldrum.
Þetta var afar ánægjulegur dagur í alla staði. Ýtið á nánar til að sjá fleiri myndir frá deginum:
Ægisborg 40 ára!
Við fögnuðum deginum í samræmi við gildandi lög og reglur um sóttvarnir. Ætlunin var að halda heilmikið „húllum hæ“ með börnum og fjölskyldum þeirra en vonumst til að geta gert það síðar á árinu. Það var sungið, flaggað, rætt og spjallað um Ægisborg og teiknaðar myndir. Þegar fáninn var dreginn að húna var vindurinn svo mikill að annað bandið á fánanum slitnaði og fáninn hékk á öðru bandinu þangað til vind lægði.
Til hamingju Ægisborg!
Ægisborg með afmæliskóronu
Öxar við ána þann 1. desember!
Fullveldinu fagnað. Í rauðabítið (sem var ekki svo snemma, heldur var himinninn roðinn um tíuleytið), röltu þau börn sem vildu af Öldudeild út með fánann. Þar var honum skotið upp og eins og oft áður sungum við Öxar við ána um leið. Það finnst okkur mörgum passa svo vel. Aðeins var rætt um fullveldið og að Ísland hafi tilheyrt Danmörku sem þótti furða. Annars þótti flestum merkilegra að jólamánuðurinn var runninn upp með tilheyrandi eftirvæntingu. :)
Hörpukassar
Það þarf ekki alltaf að flækja hlutina, enda börnin búin að margsanna að einu sinni verðlausir hlutir geta orðið að dýrlegu leikefni. Öldubörnin stukku heim til Hörpu og sóttu stóra kassa. Það varð að dásemdarvinnu og leik. Litlir kassar á lækjarbakka voru fínir en stórir eru ekki síðri.
Ó mín tunga, kæri Jónas!
Fæðingadagur Jónasar Hallgrímssonar, 16. nóvember, er dagur íslenskrar tungu eins og alþjóð veit. Í Ægisborg er orðin hefð að halda upp á daginn með vísum, þulum og sögum. Vísa Jónasar um klæðnaðinn er sérstaklega til umfjöllunar og mörg börnin læra hana, en þá er fréttaritari vitaskuld að meina þessa hér:
Buxur, vesti, brók og skó,
bætta sokka, nýta,
húfutetur, hálsklút þó,
háleistana hvíta.
Sagt er að Jónas hafi ort hana þegar hann var 6 eða 7 ára og lýsti þar klæðaburði sínum. Myndefnið með fréttinni er fengið úr Koti. Elstu börnin kíktu á Hættu að gráta hringaná og það má finna hér m.a.:
